Abbenes.net  20 jaar !!!

Het leven van mevrouw Verbaas in Abbenes: vervolg en tevens slot

Het gezin Van der Koppel telde 3 kinderen. Er zat één broer boven haar, Adri, die helaas maar 39 jaar is geworden. Hij is verongelukt in zijn werk, bij wegwerkzaamheden, tezamen met de broer van Gé Rijgersberg. Beiden waren op slag dood. Toen ze deze onheilstijding kreeg, heeft ze meteen de winkel gesloten om haar moeder te steunen en naar haar schoonzus Rie te gaan. Rie is altijd alleen gebleven, nooit meer hertrouwd. Onder haar kwam nog een zus die 6 jaar jonger is. Dat is Bep, die met Arie van Es is getrouwd. Als kind zijnde is 6 jaar leeftijdsverschil best veel, dus trok ze in haar jeugd met Bep niet zo heel veel op.

Hobby’s

Mevrouw Verbaas had en heeft een grote hobby: zingen. Sinds 1953 zit ze al op het zangkoor van Abbenes, al bijna 65 jaar dus en ze doet het nog steeds graag. Vroeger ging het zangkoor veel op pad onder leiding van meneer Keur, de dirigent, en won ook heel veel prijzen. Ze gingen onder andere met de bus naar Zeist en naar de Stadsgehoorzaal in Leiden. Op concoursen zong je altijd buiten, dan zwerft je stem meer. Ze kan zich niet herinneren dat het wel eens regende. Ze wonnen eigenlijk altijd wel wat. De gewonnen prijzen en bekers zijn na een opknapbeurt van de consistorie helaas zoek geraakt, dus als iemand weet waar ze zijn???

Koos zat op de fanfare, ook daar zijn hoorns  van weg. In vier huizen aan het einde van de Heijelaan, die leeg stonden, het was meer een soort keet, mochten ze spelen. Deze huizen zijn later afgebroken en de huidige vier woningen zijn daar toen gebouwd. Onder andere Simon Verduin de groenteboer ging daar wonen en Bep Kulk met Toon Witte. Later is Dick van Wieringen daar ook gaan wonen.

Op een gegeven moment kreeg de winkel toch wel erg veel concurrentie van de grotere zaken en supermarkten. De winkel was toen nog te verkopen en mede doordat Koos ziek werd, is  dus in 1976 de beslissing genomen de winkel over te doen aan Frans Los van de Buitenkaag. Met pijn in het hart overigens. Mevrouw Verbaas vond het heel erg om daar weg te gaan, de winkel had ze zelf opgebouwd en was echt haar passie. Een nieuw tijdperk brak aan.

Nieuw Vennep

Ze moesten verhuizen, al weer. Ze vonden een huis in Nieuw Vennep in de Wageningenstraat, helaas vrije sector huur maar ook toen was het weer moeilijk om een huis te krijgen. Later (1982) zouden ze verhuizen naar de Wever in Nieuw Vennep.

Om nu thuis te gaan zitten, daar was mevrouw Verbaas de vrouw niet naar. Na 1976 werd haar gevraagd in te vallen bij bakkerij Verhoef in verband met ziekte, 2 dagen in de week. Na die periode werd haar gevraagd of ze wilde helpen bestellingen wegbrengen, invallen in andere filialen. Ze was een vliegende keep bij Verhoef.

Koos, die inmiddels al ernstige gezondheidsklachten had gehad, was al meer thuis, zorgde voor eten en reed parttime op de taxi voor Kapteijn om kinderen naar bijzondere scholen te brengen en te begeleiden. Dat heeft hij ongeveer vier jaar gedaan. Hij moest in zijn eentje op 12 kinderen letten, dat werd hem te zwaar. In 1982 heeft hij een grote operatie ondergaan.

Als laatste ging ze voor bakker Verhoef naar de bakkerij in Rijsenhout om de boel daar op te peppen, wat haar prima lukte. De zaak in Rijsenhout werd verkocht aan van Leeuwen en op 63 jarige leeftijd ging mevrouw Verbaas met de VUT. Ze heeft daar 14 jaar met veel plezier gewerkt. Ze vond het werken leuk, maar was ook wel een beetje nodig, omdat Koos een uitkering kreeg en de huur best hoog was.

Maar ook nu had ze nog teveel energie om stil te zitten. Ze ging vrijwilligerswerk doen in de Westerkim, 3 dagen per week. Koffie en thee schenken, mensen ophalen. Dat heeft ze tot haar 75 ste gedaan, nu gaat ze nog steeds 1x per week naar de Westerkim., wat ze graag doet. Laatst vroeg een mevrouw haar iets te doen, want ‘jij bent nog jong’. De mevrouw was 91 jaar en mevrouw Verbaas is 89…

Ondanks het harde werken is mevrouw Verbaas dankvoor voor hoe haar leven is verlopen en blij met haar gezin. Hierna een foto met echtpaar Verbaas en hun kinderen en klein-kinderen.

Nu

In 2011 overleed haar man, 86 jaar oud. Op de vraag hoe het met haar gezondheid gaat, antwoord ze ‘goed’. Ze had laatst (2016) wel een medicijnvergiftiging. Ze had andere medicijnen gekregen en vond de dosis zo hoog, 5x zoveel!  Nog gebeld met de apotheek, maar die zeiden dat het goed was. Ze werd duizelig en raar, haar geheugen was ook weg, ze wist haar eigen straatnaam niet meer, ze dacht dat ze dement aan het worden was. Er kwam iedere keer iets bij, dus had ze ook niet meteen door dat het van die pillen kwam. Na 4 weken pillen slikken was ze eigenlijk heel ziek. De pillen waren op en er moest een nieuwe recept  komen. Tóen pas gingen alle alarmbellen af. Ze moest bloedprikken, haar schildklier was helemaal op hol en ze moest onmiddellijk met de medicijnen stoppen. Daarna knapte ze gelukkig weer op, maar je krijgt er wel een klap van.

Voor haar oogaandoening moet ze regelmatig injecties halen. Helaas wordt haar zicht daar niet beter van, maar hopelijk stopt het wel verdere achteruitgang van haar gezichtsvermogen. Grote letterboeken lezen gaat nog net aan, voor kleinere letters heeft ze een apparaat.

Bij het bezoek in 2016 had ze die week de straat nog even met de hogedrukspuit schoon gemaakt, want ja, de jongens hebben het ook druk en ze is van zichzelf dan ongeduldig. Eén keer per twee  weken krijgt ze 2½ uur huishoudelijke hulp voor het zwaardere werk, maar stoffen, zuigen, eten koken doet ze nog zelf. Nu  in 2017 is daar nog niet veel in veranderd. In de tuin doet ze ook nog veel, ook wel eens iets wat eigenlijk te hoog is en waarvoor ze op een trap moet, maar de tuin staat er werkelijk prachtig bij met veel bloeiende planten.

Toen mevrouw Verbaas 88 jaar werd, moest er een feestje worden gegeven. En bescheiden als ze is: ‘Ze kwam er niet onderuit’. Het feest is gehouden bij zoon Arjan, hij is beheerder in de zaal bij het zwembad Koning Willem Alexander in Hoofddorp. Het werd een groot gezelschap: 6 kinderen en 18 kleinkinderen met partners, 12 achterkleinkinderen (13 de was toen op komst, is nu inmiddels geboren), broers en zussen van beide families die er nog zijn plus uiteraard alle aanhang. Achteraf was het toch een mooi feest! Over een paar maanden hoopt mevrouw Verbaas 90 jaar te worden. Wellicht weer tijd voor een feestje?